شیرین زبانی مسئولان!!

به قلم

سامان تقوی سوق

هر چه سعی کردم در این وبلاگ مشخصا به عملکرد سیاستمداران نپردازم اما واقعا این آقای احمدی نژاد، و متاسفانه اغلب مقامات جمهوری اسلامی نیز گاهاً در مقابل برخی از عملکردها چنان بد از سیاست، یک بام صد هوا استفاده می کنند که فکر کنم خودشان هم هیچ به سخنان خودشان اعتقادی ندارند.

اخیرا در طی اتفاقات لندن آقای احمدی نژاد اظهار نظرات فوق العاده جالبی کردند، ایشان بانی اتفاقات لندن را  -کسانی که فروشگاه ها را غارت می کردند و دست به تخریب اموال عمومی می زدند- لقب اپوزیسیون و مخالفان دولت داده! و آنچه مسئولان جمهوری اسلامی در قبال معترضان سوری عنوان میکنند جای بسی تعجب دارد، در قبال معترضان سوری که آنان را به عنوان شورشیان تحریک شده از بیرون کشور –توسط غرب- می دانند و طوری برخورد می کنند که انگار فقط متحدان خویش هیچ اشتباهی نمی کنند و هر که به غرب ذره ای وابستگی داردهیچ وقت درست نمی گویند و درست عمل نمی کنند!

اما اظهارات عجیب آقای احمدی نژاد که هر چند از ایشان بعید نبود، ولی اینقدر رادیکال شدنش شگفتی آفرید، اینجانب را به این وا داشت که به صورت ا جمالی شرایط لندن و سوریه را شرح دهم.

البته ابتدا این را در پرانتز بگویم که این مطلب هرگز به تأئید یا رد سیاست های دو کشور سوریه و لندن نیست و فقط به گونه توصیف شرایط هست.

لندن:

 آنچه این روزها از شرایط لندن دیدیم و از صدا و سیمای جمهوری اسلامی پخش شده است، این شرایط را نشان می دهد که در هیچ تصویری شما در این شهر نمبینید که جمعیت به بالای چند صد نفر برود و اغلب آنچه اینجانب دید حتی به صد نفر هم نرسیدند! و در این شرایط جالبتر این است که در اغلب صحنه می بینید که محاجمان و جوانان خشمگین دست به غارت فروشگاه ها و آتش  از ساختمان ها و اموال عمومی می زدند و هرگز شما در این تجمعات هیچ درخواستی از سوی این معترضان عنوان نشده است و این در حالی هست که آقای احمدی نژاد به این افراد لقب اپوزیسویون! و مخالف دولت می دهد، در این درگیری ها هیچ فردی به جزء همان سیاه پوستی که تمام این اعتراضات برای او می بوده کشته نشد و این شرایطی هست که آقای احمدی نژاد به سازمان ملل دستور میدهد که باید دولت بریتانیا را محکوم کنند.

سوریه:

سوریه بعد از چند ماه اعتراضات که البته جمعیت بالای هزار نفر!!! به خیابان ها آمدند  و البته از این تعداد 1000 نفر، تعداد بیشتر از  1500 نفر کشته شدند.!!! در عوض در بحرین که جمعت آن به زور به یک و نیم میلیون نفر می رسد، جمعیت میلیونی برای اعتراض به حکومت آل خلیفه (به نقل از صدا و سیمای جمهوری اسلامی) به خیابانها سرازیر می شود!!!

اغلب یکی از خصایصی که  طرفداران آقای احمدی نژاد به وی نسبت می دهند و به آن می بالند، شجاعت وی می باشد! و اما آنچه می دانیم لازمه شجاعت عدالت و صداقت در برخوردها و رعایت اخلاقیات هست، اگر ایشان اینقدر شجاع هستند که در سازمان ملل از تأسیسات هسته ای اسرائیل انتقاد می کنند، چرا هرگز اسمی از تأسیسات و کلاهک های هسته روسیه حرفی نمی زنند؟ چرا در مقابل کشته شدن صدها مسلمان در چین به دست دولت سکوت می کنند و اگر مسلمانی در آلمان به دست یک شهروند عادی و نه دولت کشته می شود شروع به نقد و باریدن به آنها می کنند و حتی گاهی تظاهرات و عزای عمومی اعلام می کنند؟ (جریان این تظاهرات های خودجوش ما هم خیلی جالب است، همزمان در کل کشور تظاهرات خودجوش بعد از نماز جمعه می شود، اما همه چیز از شعارها و شیوه برگزاری این تظاهرات ها کاملا در تمام شهرهای ما شبیه هستند!)

بلی، آنچه پر واضح است، این است که امام روزی که انقلاب شد، حرفهای بسیار قشنگی زدند، مثل اینکه سپاه منحصرا وظیفه اش دفاع از آرمان های انقلاب هست و حق هیچ دخالت سیاسی ندارد و امروز غیر از بدست گرفتن چرخه اقتصاد کشور، کارشان به جای رسیده که عملا برای یک حزب سیاسی خط و نشان می کشند! البته همه چیز قابل توجیه می باشد! امام همچنین فرمودند که پدران ما حق ندارند برای ما انتخاب کنند و آنچه از همه مهتر فرمودند این بود که "ما آمده ایم سیاست را اخلاقی کنیم و نه اخلاق را سیاسی" و آنچه اینجا لازم به یاد آوری برای مسئولان جمهوری اسلامی هست این است که جان انسان ها ارزشمند هست و همانطور که در قرآن هم آمده جان یک انسان برابر با جان کل بشریت هست و دفاع از سیاست کشتارگونه سایرین در جهت پیشبرد اهداف سیاسی کار غیراخلاقی و نادرستی هست.